وبلاگ

وبلاگ: یه‌کم توش نفس می‌کشم. یه‌کم شبیه دنیا نیست. یه‌کم توی آدما می‌چرخم باهاش. یه‌کم شبیه سرعت‌گیره گاهی. یه‌کم دریچه است، روزنه است. یه‌کم توش آلیسم تو سرزمین عجایب و توش حتی میشه خرگوش‌هایی پیدا کرد که حرف بزنن. یه ابزار کالبدشکافی و تشریح اجزای آدمیه؛ [البته چون من یه‌کم داخل آدم نیستم (نه که به خودم توهین کنم، صرفا گفتم یه‌کم تو این دسته قرار ندارم) شرح زیادی از من اینجا نیست.]. اینکه اینجا بمون شدم جالب و یه‌جور فرصته. من برای وبلاگم رسالتی در نظر ندارم. آدم خیلی خنثایی نیستم (چون شاید یه‌کم باشم)، ولی وبلاگم نه تبلیغیه، نه تشویقیه، نه آمره، نه ناهی. وبلاگ من یک سوپاپ اطمینانه، منم یک دیگ بخارم، زندگی هم شعله‌ای که گاهی از شدت سکون هوا و نبود اکسیژن داره رو به خاموشی میره و گاهی هم باد می‌زنه شعله‌ورش می‌کنه.

+ حالم که خوب‌تر شد، شاید بتونم به لطفتون که در قالب کامنت بهم رسیده جواب بدم و اگر نشد یا وقت نشد، ببخشیدم لطفا :)