برای امیرعلیست :)

چند روز پیش رفتم بالاخره یه براکت خریدم و تلویزیون رو کوبوندیم به دیوار. قشنگ جا باز شد. بخاری رو هم برداشتم. چیدمان رو هم یه کم عوض کردم. امروزم کل خاندان بسیج شدن فرش‌هامونو بشورن. سه تا برادر و دو تا داماد. البته یکی از برادران با آقای رفت سرکار.

این کامیون حاصل جعبه‌ی براکت + خلاقیت بنده است.

کاردستی درست کردن رو خیلی دوست دارم، چون یه چیزی تولید می‌کنه آدم. در حینش هی باید فکر کنی اینجاشو چیکار کنم، اونجاشو چیکار کنم. الان همین کامیون خیلی ساده هم فکرمو درگیر کرده بود برای چرخ‌هاش. چرخ‌هاش مناسب چرخ‌های کالسکه‌ی بچه است، ولی امکاناتم در همین حد بود دیگه :)