دوئل وبلاگی!

خوانندگان محترم، گردش روزگار مرا به شما نیازمند ساخته است! هم‌اکنون به یاری مغزتان نیازمندم :)

ببینین، مسئله از این قراره. من در طی اعصاری! که زندگی کردم، بارها و بارها از دوستام شنیدم که نگاه غیرطبیعی به مسائل دارم. معلم‌هامم می‌گفتن از راه‌حل‌های غیرمتعارف به جواب می‌رسم و گاهی حتی نمره‌ی اون سؤال رو تو امتحان بهم نمیدادن، چون زحماتشون رو تو کلاس هدر رفته می‌دیدن! تو همین وبلاگ هم یه بار تو پست‌های پربحث وبلاگ فیش‌نگار، جناب دچار گفتن که من دورترین منظوری که از یه جمله ممکن هست رو برداشت می‌کنم. امروز هم تو همین بیان، تو تفسیر یه عکس به مشکل خوردم. عکس رو اینجا به اشتراک میذارم و از همه‌تون درخواست می‌کنم تفاسیر خودتون رو ازش بگین، ببینم نگاه من موافق آرای اکثریته یا مخالفش!

+ اختلاف نظر کاملا طبیعیه. احتمالا پاسخ درست و غلط هم (برای عکس فوق) وجود نداره. فقط می‌خوام ببینم نگاهم شبیه چند درصد جامعه (ی اظهارنظرکننده!) است. بخاطر همین اگه تعداد بیشتری نظر بدن، نتیجه‌ی بهتری حاصل میشه. ضمن اینکه اگه خاموش‌ها رو هم بشناسم حس امنیت بیشتری می‌کنم.

با تشکر :))