اهالی خانه‌ی عذاب۲_ این داستان دکتر "ع"

ساخت وبلاگ

ایشون یه دکتر نسبتا مسنه و بذارین بی‌پرده بگم حس خوبی ازش نمیگیرم. حالا چون آشنا اینجا رو نمیخونه میخوام این حرفا رو بزنم. آخه نمیشه برم خونه درباره‌اش حرف بزنم، غیبت میشه. ایشون جوری که شنیدم دو تا همسر داره و یکیشون رو به همراه پسرش دیدم. خیلی جوون‌تر از خود دکتر به نظر میومد. پسرش هم حدود ۱۲ ساله بود که واسه این سن دکتر شاید عرف نباشه بچه‌ی انقدری داشته باشه. همون دوباری هم که همسرش رو دیدم ادبیات قربان صدقه‌ای بینشون حاکم بود و گل آورده بودن واسه دکتر و این صوبتا...
دیگه اینکه این دکتر ما خیلی به اصل و نسبش مینازه، کلی القاب واسه خودش ردیف میکنه و همیشه‌ی همیشه هم شال سبز دور گردنشه! من خودم هیچ‌وقت با اصرار کلمه "سادات" رو تنگ اسمم نچسبوندم و با وجود فامیلی تابلویی که دارم، خیلی‌ها تا نگم نمیفهمن سیدم. ایشون چنان با آب و تاب ادامه فامیل واسه خودشون میسازن که من تعجبم در میاد! (بله، تعجب هم در وادی واعجبا دراومدنیه، یعنی از بس تعجب، تعجب کرده، فعلش هم قاطی پاطی شده... حالا فهمیدین چی شد؟:) )
دیگه اینکه همیشه‌ی خدا تو اتاق استراحتش جانماز پهنه و بساط مفاتیح و قرآن و کتاب دعا به راهه و اصلا هم سعی در پنهان کردن عبادتش نمیکنه. چه بسا سعی در نشون دادنش داره. شاید هم من خیلی بدبینم اینجوری به نظرم میاد. ولی آیا با مفاتیح زیر بغل از این اتاق به اون اتاق رفتن در حالی که تسبیح میگردونه تظاهر نیست؟
وقتی با ایشون شیفتم ایشون مدام بین اتاق پزشک و اتاق استراحت پزشک و دستشویی در رفت و آمدن. اول‌ها متوجه این تعداد دستشویی رفتن نمیشدم. چون خیلی روی آدم‌ها زوم نمیکنم. ولی وقتی چند بار رفتم دستشویی و دیدم عجب بوی گندی دستشویی رو برداشته نظرم به رفت و آمدشون جلب شد. با توجه به اینکه من با افیونی‌جات اصلا آشنایی ندارم نمیدونم این بو، تغلیظ شده‌ی بوی سیگاره یا بوی یک افیون دیگه. حالا اگه سیگار فقط باشه باز قابل تحمله، ولی یه بار با منشی که صحبت میکرد میگفت (جوری که تو ذهنم مونده) الان همه معتادن، مثلا فک میکنی همین رفسنجانی یا رضایی نمیکشن؟ همشون میکشن! از اینجا شک کردم به معتاد بودن خودش. حتی ماه رمضان هم ایشون ظاهرا روزه داشتن ولی بعضی روزها بوی مذکور قبل از افطار هم تو دستشویی پخش میشد. نمیتونم بگم ایشون روزه‌خواری میکرد، چون به چشم ندیدم؛ ولی خوب کارهای شک‌برانگیز انجام میداد دیگه.
راجع به دیدگاهم به ایشون به هیچ‌کس هیچ حرفی نزدم، و فکر میکردم شاید فقط من این نظر رو دارم. تا اینکه چند روز قبل یکی از همکاران جدیدالورود ازم پرسید این دکتر قابل اعتماد هست و مشکلی نداره و اینا؟ که البته باز هم نظر واقعیم رو نگفتم و گفتم آدم خوبیه و کلی اهل نماز و دعاست و‌... ایشون هم گفت به این چیزاش نگاه نکن، من ازش میترسم و حس بدی بهش دارم. و خوب من ادامه ندادم و بحث رو جمع کردم.
در مورد طبابتشون هم من خیلی صاحب‌نظر نیستم، ولی همینقدر سرم میشه که کورتون (مثل بتا و دگزامتازون) نباید خیلی استفاده بشه، چون ضررهای زیادی تو آینده به فرد وارد میکنه. ایشون بتامتازون رو که مثل نقل و نبات تجویز میکنن، و از اون گذشته داروی تزریقی و کلا دارو زیاد میده. (این رو هم مد نظر داشته باشید که درصدی از عایدی تزریقات به دکتر میرسه). اما پزشک باسوادی به نظر میاد، یعنی بیماریهای مختلف و خاصی رو میشناسه و اونجور نیست که چند تا بیماری شاخص رو بلد باشه و واسه همه تشخیص‌های مشابه بذاره.
برای بار یک میلیون و دویستم آرزو میکنم کار بهتری گیرم بیاد و از این درمانگاه برم. الهی آممممین


+ این پست رو خیلی وقته نوشتم ولی هی گفتم بذارم، هی گفتم نذارم. هی گفتم بذارم، هی گفتم نذارم. ولی خوب قراره من اینجا نقاب نداشته باشم، یا حداقل کمتر خودسانسوری کنم. نتیجه این شد که الان گذاشتم:)

حجم سیاه دونده...
ما را در سایت حجم سیاه دونده دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 9monologue9 بازدید : 195 تاريخ : يکشنبه 25 مهر 1395 ساعت: 10:10